Big Jump – Modlnica 2022 r.

Spread the love

To chlup do wody. Źródełko, które odświeża, schładza. Rzeki, potoki, rozlewiska, cieki. Woda, przejrzysta, zimna, źródło życia.

Susza, ulewy, susza.

Radość wakacji nad wodą. Dla bezpieczeństwa i żyzności pól miasta i wsie budowane nad wodą. Symbol pomyślności. Tam gdzie się zieleni, gdzie woda płynie. Gwarancja, że życie będzie wracać w nieodmiennym swoim cyklu. Wiosenne wylewy, letnie schłodzenie i pewność, że będzie można podlać zbiory. Nawożenie gruntów przez wylewające regularnie rzeki. Wielkie cywilizacje zależne od nurtów i gęstości opadów.

Wysychanie rzek. Zamieranie życia.

Pomyślność. Woda to życie. Woda to trwanie. Dla Heraklita świat musiał wyłonić się z wody, przecież jak rozumował przytomnie, wszystko, co żyje potrzebuje wilgoci, bez tego elementy świata, podstawowego pierwiastka nic by nie mogło zaistnieć. Cztery podstawowe elementy budujące świat wedle stoików to powietrze, ogień, ziemia i oczywiście woda. Moc oczyszczenia. Źródło świętości. Filar świata.

Susza, pustynnienie kontynentów.

I gdzie jest woda? Wysuszone rzeki zabiły nie jedną cywilizację. Nadzieja znika wraz z ostatnią kroplą w rzece. Nie ma wody, nie ma nas.

Zabetonowane dno rzeki to szaleństwo człowieka. Wiara w rozum i nasze przeznaczenie doprowadziła do zaburzenia ekosystemów. Zanieczyszczenie rzek przez przemysł to zabijanie Matki Gai. Rzeka Cuyahoga to rana świata. Płynąca przez Ohio, wchłaniała w siebie chemikalia z pobliskich fabryk, a jej zanieczyszczenie było tak ogromne, że płonęła ponad 13 razy. Człowiekowi udało się niemożliwe, podpalił rzeki. Naszemu egoizmowi i ślepocie udało się zniszczyć pracę ewolucji: wycinając lasy, zanieczyszczając rzeki, betonujących ich dna i regulując bieg. Zamiast wody ścieki, zamiast życia toksyczne odpady.

I gdzie jest woda? Zmiany klimatyczne zjadają nasz świat krok po kroku. Do wielu rzek dzisiaj nikt nie wejdzie, po pustym korycie można tylko przejść wśród pyłu i zaschniętego żalu. Tu mieszkał cały świat. Ryby, płazy budowały tu swoje domy, ssaki mogły przetrwać dni upału, korzenie roślin mogły wchłaniać moc wilgoci.

Świat zasycha na naszych oczach z popękanymi, wysuszonymi ustami ziemi. Europa powoli pustynnieje, w Polsce już są regiony gdzie wody po prostu nie ma. I nie będzie. Wody nie da się odzyskać, nikt nie przyśle nam mapy do nowego wilgotnego świata. To my zabijamy naszą rzeczywistość i to my jesteśmy jedynymi istotami władnymi odmienić los Matki Gai. Wymaga to od nas jednak świadomości czym jest woda, klimat, świat. Jeżeli człowiek nie opamięta się i nie zacznie szanować otaczającej go przyrody, jeżeli nie zrezygnuje z tego ciągłego zanieczyszczenia, generowania gazów cieplarnianych, zatruwania i wysuszania Matki Gai czeka nas podły koniec. Nasz wszystkich, niezależnie od tego czy jesteśmy skromną myszą, dumnym kotem, czy w swoim mniemaniu ważnym człowiekiem. Bez wody będziemy nikim. To, co robimy naszym rzekom i światu to nie tylko nasza hańba i zguba, to również świadectwo ogromnego braku odpowiedzialności.

Zatrzymanie procesów zanieczyszczenia świata to nasza misja. Utrzymanie temperatury naszego globu to nasza konieczność. Odejście od emisji gazów cieplarnianych, a więc gospodarki opartej na gazie, ropie, węglu to nasze minimum. I nie można tu dyskutować, spierać się na argumenty, rachunek jest bardzo prosty, jak zabijemy nasze rzeki, jak zniszczymy nasze zasoby wody pitnej nic nie będzie. Pustynia jest piękna, ale też i niebezpieczna, bardzo szybko pochłania. Pozostają potem tylko zaschnięte ślady. Bez wody i pulsującego rytmu rzek pozostaje już tylko cisza.

Świat wysycha na naszych oczach.
Tekst Joanna Hańderek, fot. Edyta Bończak

Dr hab. Joanna Hańderek, prof. UJ .

dr hab. Joanna Hańderek, prof. UJ,  wykładowczyni w Instytucie Filozofii UJ. Zajmuje się filozofią kultury i filozofią współczesności. Od 2013 roku organizuje cykl wykładów i spotkań poświęconych różnym formom dyskryminacji społecznych „Kultura wykluczenia?”. Współredaktorka kwartalnika popularnonaukowego „Racje”, członkini Towarzystwa Humanistycznego, Akademickiego Stowarzyszenia przeciwko Myślistwu Rekreacyjnemu, Kongresu Świeckości, członkini rady głównej Kongresu Kobiet. Z kotką na kolanach pisze filozoficznego bloga https://handerekjoanna.wordpress.com

Twórz Istotę z nami!

Zapraszamy równiez do czytania bloga autorki tekstu