Weganizm jest filozofią i stylem życia, wynikającym ze zrozumienia integralności naszego istnienia w całym wszechświecie?

Spread the love

Pierwszy punkt myśli Wegańskiego Manifestu. Uproszczę. Weganizm jest filozofią jedności. Weganizm to odkrywanie, że między mną a Zwierzęciem, między mną a drugim Człowiekiem, między mną a Ziemią, Lasem, Łąką nie ma przepaści, nieprzekraczalnej granicy. Różnice są, ale one nie są różnicami antagonizmu a różnicami jednego organizmu, który zawiera w sobie rozmaite elementy.

Jedność – bycie z, czy bycie wobec, bycie dla, bycie razem, bycie wespół. Integralność naszego istnienia z całym wszechświatem to prosty fakt, że jesteśmy istotą, która przyszła na świat w pewnym systemie kulturowym, społecznym, w pewnym ekosystemie, środowisku naturalnym, przestrzeni świata. Już na poziomie mojego organizmu jestem Zwierzęciem, które potrzebuje kooperacji, wsparcia innych Zwierząt. Już na poziomie mojego domu jestem istotą, która żyje pośród innych istot. Moja rodzina, pies i kot, które z nami są, członkinie naszego stada, pająk który powolutku zsuwa się po parapecie, mucha siedząca ociężale na brzegu słoika (udaje, że jej nie ma i nie brzęczy), mrówki, które przemierzają nerwowym kroczkiem ganek, sroki paradujące po ogrodzie, mały czarny robal, którego nikt nie kocha, a on bardzo spokojnie siedzi sobie pod kamieniem, ślimak nagi o brązowawej skórze, wilgotniejący na liściu, moja koleżanka z dzieciństwa, która rozpaczliwie szuka pomocy dla siostrzenicy, moja studentka zdenerwowana mocno bo odłożono termin obrony, mój znajomy nieznajomy, z którym mijamy się codziennie na tej samej ulicy, przy tym samym śmietniku. W tym nie ma nic wielkiego, niezwykłego, to proste życie. Tego życia jest wiele. Moje i innych. Człowiek nie może być ponad tym wszystkim, nie ma prawa na zabijanie, torturowanie, czy wykorzystywanie. Niezdeptanie ślimaka na ścieżce, niekopnięcie kota przemykającego ulicą, zatrzymanie się przed jeżem, niepicie mleka krowiego, niejedzenie jajek, wyniesieni miseczki z wodą dla bezdomnych mieszkańców naszej dzielnicy, wysłanie pieniędzy na zbiórkę dla chorego dziecka, zrobienie zakupów chorej sąsiadce, spacer z psem, tulenie kota na kolanach. To nic niezwykłego, to codzienne życie, zwyczajność.

Wegan i weganek jest coraz więcej. Weganizm to element naszej rzeczywistości. Rozumienie, że to od nas tak wiele zależy staje się świadomością coraz większej społeczności. W toku rozwoju kulturowego my ludzie zaburzyliśmy nasze relacje ze światem. Zabetonowaliśmy przestrzeń, zanieczyściliśmy atmosferę, skrzywdziliśmy zwierzęta. To nasza historyczna wina, to nasze obciążenie. W dobie kryzysu klimatycznego czas na przebudzenie. Pierwszy krok to uświadomienie sobie, że nasze działanie nie jest neutralne, że każdy nasz gest ma znaczenie. Oznacza to jedno: to, w co się ubieram, to, co mam na talerzu, jak się przemieszczam, co kupuję ma etyczny charakter. Krok drugi to otwarcie się na świat, który nas otacza. Rzeczywistość jest po prostu piękna, pełna dobrych zdarzeń i uczuć. Uważność na świat (mleko nie jest z kartonu, a zostało zabrane Cielakowi). Nie wiele nas też kosztuje zmiana: diety, sposobu ubierania, przemieszczania się.

Weganizm jest filozofią i stylem życia, wynikającym ze zrozumienia integralności naszego istnienia w całym wszechświecie.

Jedność to poczucie, że należymy do większej całości istnienia, że świat, który nas otacza nie jest nasz a jest wspólnotą. Nie jesteśmy samotną jednostką. Na szczęście nie jesteśmy tu sami.

Może najprościej ujął całą tę prawdę Albert Schweitzer (lekarz, filozof, teolog) jesteśmy życiem, pośród życia, które chce żyć.
Tekst dr hab. Joanna Hańderek, prof. UJ, fot., rys. Janusz Bończak

Dr hab. Joanna Hańderek, prof. UJ .

dr hab. Joanna Hańderek, prof. UJ,  wykładowczyni w Instytucie Filozofii UJ. Zajmuje się filozofią kultury i filozofią współczesności. Od 2013 roku organizuje cykl wykładów i spotkań poświęconych różnym formom dyskryminacji społecznych „Kultura wykluczenia?”. Współredaktorka kwartalnika popularnonaukowego „Racje”, członkini Towarzystwa Humanistycznego, Akademickiego Stowarzyszenia przeciwko Myślistwu Rekreacyjnemu, Kongresu Świeckości, członkini rady głównej Kongresu Kobiet. Z kotką na kolanach pisze filozoficznego bloga https://handerekjoanna.wordpress.com